Δεν θα είναι εύκολο αλλά καθίσταται επείγον λόγω δυσμενών εξελίξεων στην Κύπρο και της προκλητικής φιέστας που ετοιμάζει ο Ερντογάν σε Βαρώσια και Αμμόχωστο. Η συγκρότηση ενός τριπλού αρραγούς μετώπου από την Αθήνα. Κατ’ αρχάς μιας κοινής γραμμής εντός Ελλάδος. Μπορεί και είναι φυσικό, οι πολιτικές δυνάμεις να έχουν διαφορετική ιδεολογική θέση για την εξωτερική πολιτική ή τη θέση της Ελλάδος. Τώρα όμως, και λόγω της αναθεωρητικής πλεύσης της Αγκυρας, είναι εξόχως σημαντικό να μη φανούμε κατακερματισμένοι ή διχασμένοι αλλά ενωμένοι απέναντι στις κινήσεις αποσταθεροποίησης του τουρκικού παράγοντα.

Το δεύτερο κοινό μέτωπο είναι αυτό μεταξύ Αθήνας – Λευκωσίας. Δεν είναι μόνον οι μακρόχρονοι δεσμοί. Είναι και η συναντίληψη για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής από δύο χώρες που είναι ταυτόχρονα και μέλη της ΕΕ και της ευρωζώνης και επίσης πόλοι σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Με σεβασμό πως μιλάμε για διακριτές οντότητες (Ελλάδα και Κύπρος) αλλά και με υπενθύμιση σε όλα τα φόρα πως μιλώντας για την Κυπριακή Δημοκρατία δεν ξεχνάμε ποτέ το θέμα της τουρκικής εισβολής και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Υπάρχει και ένα τρίτο μέτωπο επίσης κομβικό: αυτό μεταξύ Αθήνας – Λευκωσίας – Βρυξελλών. Εδώ θα είναι πάντα σαφές πως μιλώντας για το Κυπριακό δεν ομιλούμε απλώς για διμερές θέμα αλλά για διεθνές θέμα και αγκάθι που αφορά την εδαφική ανεξαρτησία της ΕΕ.

Εύκολα όλα αυτά; Οχι. Λάβετε όμως υπόψη πως έχουμε συμμάχους με βαρύνουσα θέση, όπως στην άλλη άκρη του Ατλαντικού τον γερουσιαστή Μενέντεζ που ζητεί κυρώσεις για την Τουρκία από τον πρόεδρο Μπάιντεν.