Τότε ήταν τα μνημόνια, σήμερα είναι τα εμβόλια. Τότε οι αγανακτισμένοι, τώρα οι αρνητές. Κάθε φορά που η ελληνική κοινωνία καλείται να πάρει δύσκολες αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα ισχυρό κομμάτι του εαυτού της. Αυτό μεταλλάσσεται ανάλογα με την εποχή και τα προβλήματα, αλλά έχει κοινά, ταυτοτικά, χαρακτηριστικά. Αρνείται την ύπαρξη βασικών στοιχείων της πραγματικότητας. Θεωρεί, δηλαδή, ότι το εκάστοτε κοινωνικό ή οικονομικό πρόβλημα δεν είναι υπαρκτό, ότι είναι στημένο και οργανωμένο από κάποιους εχθρούς που κινούν αόρατα τα νήματα. Αρα αντιμετωπίζει με καχυποψία την κατάσταση και δεν πιστεύει σε λύσεις που προτείνονται από επιστήμονες, ειδικούς και κυβερνήσεις. Αφού δεν υπάρχει πρόβλημα, γιατί να υπάρχουν μνημόνια ή εμβόλια. Τα μνημόνια τα σχίζουμε, τα εμβόλια δεν τα κάνουμε…
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ