Στην Ελλάδα υπάρχουν τρεις τρόποι να συζητάει κανείς: η πολεμική (ή προπαγάνδα), η ανάλυση και ο πιο συνήθης που είναι «ό,τι θυμάμαι χαίρομαι». Κατά βάση δεν υπάρχει συζήτηση, η οποία για να γίνει σε ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπές επίπεδο απαιτείται γνώση δεδομένων και κατοχή της τέχνης της συνομιλίας, κάτι που δεν είναι και το φόρτε μας, κυρίως διότι δεν εξυπηρετεί το παραδοσιακό εμφύλιο μένος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή