Πώς το κάνεις, Ολυμπιακέ;

Να εξηγηθούμε προκαταβολικά: Τα καλοκαίρια του Ολυμπιακού θα μπορούσε να είναι μόνα τους ένας αυτοτελής… τόμος με «περιπέτειες και δράσεις». Η πιο ενεργή ελληνική ομάδα της αγοράς. Ο πιο ελκυστικός ελληνικός ποδοσφαιρικός προορισμός. Το κλαμπ που έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα δικό του ξεχωριστό «επίπεδο» και σε αυτή την ειδική κατηγορία, εκπλήσσοντας συχνά-πυκνά με τα κατορθώματά του. Η φετινή τριλογία Τικίνιο Σοάρες, Πιερ Κούντε και Τόμας Βάτσλικ προφανώς εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία. Και μάλλον ανεβάζει τον πήχη ψηλά, αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος. Οι μεταγραφές «ανακαλύφθηκαν» για να ενισχύονται οι ομάδες και να ονειρεύονται οι οπαδοί. Το οικονομικό ήταν και θα είναι πάντα η υπ’ αριθμόν 1 παράμετρος για την πραγματοποίησή τους. Δεν είναι όμως η μοναδική. Και εδώ ακριβώς το πράγμα αποκτά ενδιαφέρον. Πολλώ δε μάλλον αν δεν είσαι η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μάντσεστερ Σίτι και η Παρί Σεν Ζερμέν. Το να εντοπίσεις και να αξιολογήσεις μια περίπτωση ως ενδιαφέρουσα είναι απλό. Το να μπορέσεις όμως να υλοποιήσεις τη μεταγραφή της είναι μια από τις πλέον «σύγχρονες τέχνες» στον κόσμο του επαγγελματικού αθλητισμού. Δεν είναι απλό πράγμα να αποκτήσεις έναν ποδοσφαιριστή εγνωσμένης αξίας, όταν είσαι ελληνικό κλαμπ. Ειδικά το 2021. Το ποδόσφαιρο μας είναι στην 20η θέση του ranking της UEFA, οι ομάδες για να φτάσουν σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων πρέπει να δώσουν πολλούς προκριματικούς αγώνες. Τα μπάτζετ είναι χαμηλά όπως και τα έσοδα. Οι διεθνείς σχέσεις των περισσοτέρων ελάχιστες κ.λπ.