Ηταν μία από τις φωνές με καταγωγή στις αναμνήσεις της κοινότητας. Για οικογένειες, σόγια, ποθοπλανταγμένους, ξενύχτηδες, «νταλκαδιάρηδες», μέτοικους που συμμετείχαν περιστασιακά στο γλέντι. Για μια αθέατη Ελλάδα που έδινε ανάσες φυγής στους αυτοεξόριστους των αστικών κέντρων, που έστρωνε πλαστικά τραπεζομάντιλα για τους καημούς της μιας χρήσης. Με ρίζες στην αγροτική Πελοπόννησο – γεννήθηκε στον Ασπρόκαμπο Σικυωνίων Κορινθίας στις 11 Οκτωβρίου 1939 -, δημιούργησε τον χαρακτηριστικό αντίλαλο που μεταφέρει στην ερμηνεία τους κώδικες μιας ομήγυρης που συνωμοτεί στο πανηγύρι. Αυτοδίδακτη, έβγαλε το πρώτο δισκάκι στα 17 της χρόνια κι έκτοτε μπήκε στη χορεία των μεγάλων του πανηγυριώτικου δημοτικού τραγουδιού συμμετέχοντας σε 200 άλμπουμ όλων των μορφών (σ’ αυτή την ειδική κατηγορία των «χειροποίητων» δίσκων όπου οι live ηχογραφήσεις ανακυκλώνονται με διαφορετικό τίτλο). Τη Φιλιώ Πυργάκη, που έφυγε από τη ζωή την περασμένη Παρασκευή και κηδεύτηκε χθες στο Αργος, αποχαιρετούν μέσω των «ΝΕΩΝ» ο συνοδοιπόρος της Γιάννης Κωνσταντίνου και ο γιος του Θωμάς, ιδρυτής του συγκροτήματος Τακίμ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή