«Ξέρετε τι σημαίνει για έναν λαχαναγορίτη να γεννήσει 20 παιδιά μέχρι να κάνει ένα αγόρι για να συνεχίσει τη δουλειά και το αγόρι να του πει “δεν μπορώ”; Και το χειρότερο; Οταν με ρώτησε “τι δουλειά θες να κάνεις;”, του απάντησα “θεατρίνος”. Εγώ ήμουν αποφασισμένος – είχα σηκώσει και τον λαιμό μου για να με σφάξει. Αλλά ήταν τόσο λεβέντης ο πατέρας μου που μου είπε: “Πήγαινε μέσα στην αποθήκη, άλλαξε και έλα να σου πω”. Με πήγε και με έγραψε στο Εθνικό Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη, εκεί όπου φοίτησε η Μαρία Κάλλας». Η αφήγηση του Τόλη Βοσκόπουλου στη συνέντευξη Τύπου τον Σεπτέμβριο του 2018 με αφορμή τη συναυλία του στο Ηρώδειο ήταν μια δημόσια εξομολόγηση, μια υπενθύμιση για τη δύναμη που του έδωσε τον θρόνο του «πρίγκιπα» του ελληνικού τραγουδιού, του «τζέντλεμαν», του «αειθαλούς» καλλιτέχνη αλλά και τόσων άλλων χαρακτηρισμών. Ο Τόλης Βοσκόπουλος έφυγε από τη ζωή λίγες ημέρες πριν κλείσει τα 81 του χρόνια. Γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1940 και πρόλαβε να ζήσει όσα ονειρεύτηκε, ν’ αγαπήσει και ν’ αγαπηθεί με πάθος, να σφραγίσει με τις ξεχωριστές ερμηνείες του τραγούδια που έχουν πάρει τη θέση τους στη συλλογική μνήμη. Η «Αγωνία» (του Γιώργου Ζαμπέτα και του Χαράλαμπου Βασιλειάδη από την ταινία «Αγωνία» του 1968) ξεπέρασε τις 300.000 πωλήσεις όταν κυκλοφόρησε, τον τοποθέτησε στα σαλόνια της δισκογραφίας και στην καρδιά των εραστών του λαϊκού τραγουδιού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ