«Σαν γλυκό, άτακτο παιδί»

Νεαρός και πριν ακόμη μπω στον μαγικό κόσμο της δισκογραφίας, πάλευα με τα στιχάκια. Ολα μου τα χρόνια – παιδικά, εφηβικά, φοιτητικά και επαγγελματικά – είναι πλημμυρισμένα από τραγούδια. Πιτσιρίκος γράφοντας έναν στίχο φανταζόμουν και τον ερμηνευτή του. Σαν όνειρο, αλλά μαζί υπήρχε η ελπίδα και μια κρυμμένη βεβαιότητα, προσδοκία, ότι το «μοιραίο» μπορεί και να συμβεί. Τελικά, σε αρκετές περιπτώσεις, η μουσική μοίρα στάθηκε καλή μαζί μου. Είχα γράψει λοιπόν ένα στιχάκι που «οραματιζόμουν» να το ερμηνεύει ο Τόλης Βοσκόπουλος. Κατά τη γνώμη μου δεν θα μπορούσε να υπάρξει άλλος καταλληλότερος, αφού ο τίτλος του ήταν «Η πόλη του έρωτα»…