Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία, δεν νοείται καμία επιφύλαξη, δεν δικαιολογείται καμία ένσταση, ουσιαστική, νομική ή ετυμολογική: οι γυναικοκτονίες αποτελούν ένα εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα και μια τεράστια πολιτισμική ήττα. Η δολοφονία της κάθε Καρολάιν και της κάθε Γαρυφαλλιάς δείχνει πόσο πίσω βρίσκεται ακόμη η ελληνική κοινωνία, πόσο προβληματική είναι η ελληνική οικογένεια, πόση δουλειά χρειάζεται το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα για να πάψει να καλλιεργεί επικίνδυνα στερεότυπα και να παράγει εγκληματίες.

Το πρόβλημα δεν είναι ασφαλώς μόνο ελληνικό: η ενδοοικογενειακή και η έμφυλη βία υπήρχαν και υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, ανεπτυγμένο και μη, ακόμη και σε χώρες που έχουν θεωρητικά κατακτήσει την ισότητα των φύλων. Αλλά αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει οποιαδήποτε αδράνεια. Η Ελλάδα κοιτάζεται σήμερα στον καθρέφτη, βλέπει συγκλονισμένη να δολοφονούνται ή να κακοποιούνται γυναίκες επειδή είναι γυναίκες, με δράστες άνδρες που έχουν μάθει ότι αυτές οι γυναίκες τούς ανήκουν, και οφείλει να βροντοφωνάξει «ως εδώ!».

Η εφημερίδα αυτή επιδείκνυε ανέκαθεν πολύ μεγάλη ευαισθησία στο φαινόμενο αυτό. Κάλυπτε και θα συνεχίσει να καλύπτει όλες τις πτυχές του, με ρεπορτάζ, αρθρογραφία, αναλύσεις και απόψεις. Γιατί έχει επίγνωση ότι η αντιμετώπιση των γυναικοκτονιών δεν μπορεί να εξαντλείται στη συγκίνηση για τα θύματα ή στην οργή για τους θύτες. Τα αίτια του κακού είναι βαθιά, η μάχη πρέπει να δοθεί στα σχολεία, στις οικογένειες, στους χώρους εργασίας. Βαρύνουσα όμως είναι και η αποστολή των μέσων ενημέρωσης.

Αυτή την αποστολή δεσμευόμαστε ότι θα την εκπληρώσουμε στο ακέραιο.