Παρότι αδιαφιλονίκητο λαϊκό είδωλο, ο Τόλης Βοσκόπουλος δεν μου ήταν οικείος, δεν με συγκίνησε το ιδίωμα που τραγουδούσε, μου ήταν αδιάφορο το σταριλίκι του και εξίσου αδιάφορες οι επιλογές της ζωής του. Οι έρωτές του έφτιαχναν ωραία παραμύθια για τα λαϊκά περιοδικά, τα τραγούδια του τα μεγέθυναν, αλλά τα χρόνια που μαθαίναμε τις πρωτοπορίες θα έπρεπε να ήμασταν άξιοι της μοίρας μας για να ταυτιστούμε με τα σκάνδαλα ενός τραγουδιστή. Δεν προστάτευσε την ιδιωτική του ζωή από την αδιακρισία. Κι η νύχτα, η βιομηχανία της διασκέδασης την οποία συνδιαμόρφωσε, αισθητικά και οικονομικά, για κάτι τύπους σαν κι εμένα ήταν κάτι σαν τουριστικός προορισμός.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή