Η επόμενη μέρα

Στην Ευρώπη ξαφνικά συνειδητοποιούν ότι ο κόσμος έχει αλλάξει και ακόμα αυτοί βρίσκονται στην εποχή δημιουργίας της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης. Στο μακρινό 1999. Μόνο που τότε, όταν ξεκίνησε το ευρώ, περίπου οι μισές από τις δέκα μεγαλύτερες παγκόσμιες εταιρείες με κεφαλαιοποίηση στο χρηματιστήριο δεν υπήρχαν. Το έτος αυτό, οι εισαγωγές αντιπροσώπευαν περίπου το 30% της οικονομικής δραστηριότητας της ζώνης του ευρώ. Την παραμονή της πανδημίας 2019, το μερίδιο αυτό αυξήθηκε στο 45%. Και ενώ το 2000 υπήρχαν κατά μέσο όρο 24 άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω για κάθε 100 άτομα σε ηλικία εργασίας στη ζώνη του ευρώ, η αναλογία αυτή ανέβηκε στους 32 πέρυσι. Αρα έχει αλλάξει το επιχειρηματικό περιβάλλον και ειδικά αυτό των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας. Η παραγωγή στην ευρωζώνη εμφανώς φθίνει και αντικαθίσταται σταθερά από φτηνότερα προϊόντα από χώρες εκτός της ζώνης. Ενώ τέλος το δημογραφικό αναδεικνύεται στο κορυφαίο πρόβλημα συνολικά της ευρωπαϊκής ηπείρου, η οποία γερνάει με γρήγορους ρυθμούς. Τις συγκεκριμένες παραδοχές τις έκανε με μια διάθεση… αναπόλησης, το μέλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ιζαμπέλ Σναμπέλ, λίγες μέρες μετά την πρώτη προσπάθεια ενός ευρωπαϊκού οργάνου, της ΕΚΤ, να δει τις αλλαγές που έχουν γίνει και να τις αντιμετωπίσει.