Τόκιο, 10 Οκτωβρίου 1964. Οι 18οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι πρώτοι που έγιναν ποτέ σε πόλη της Ασίας, άναβαν τα φώτα τους. Το «ραντεβού» έμενε ανοιχτό από το 1937, τότε που οι Αγώνες του 1940, οι οποίοι επρόκειτο να γίνουν εκεί, μεταφέρθηκαν – μετά την εισβολή της Ιαπωνίας στην Κίνα – στο Ελσίνκι και, τελικά, ματαιώθηκαν λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, στα χρόνια που είχαν μεσολαβήσει, ο κόσμος είχε αλλάξει. Και το Τόκιο ήταν, κυριολεκτικά, μια άλλη πόλη. Τη νύχτα της 23ης Φεβρουαρίου 1945, ο βομβαρδισμός με εμπρηστικές βόμβες ισοπέδωσε δύο τετραγωνικά χιλιόμετρα της ιαπωνικής πρωτεύουσας. Και ύστερα από δύο εβδομάδες, η νυχτερινή επιδρομή με το κωδικό όνομα Meetinghouse, η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ κατά τη διάρκεια εκείνου του πολέμου, προκάλεσε τεράστια πυρκαγιά που κατέστρεψε 250.000 κτίρια ενώ οι ανθρώπινες απώλειες πλησίασαν τις 100.000 (κάποιες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών πάνω από τις 200.000, περισσότερους δηλαδή από όσους σκοτώθηκαν από τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι).  Δεκαεννέα χρόνια μετά, οι Αγώνες που άρχιζαν εκείνη την ημέρα συμβόλιζαν, κατά κάποιον τρόπο, την ανοικοδόμηση του Τόκιο. Ο αυτοκράτορας Χιροχίτο δεν κήρυξε απλώς την έναρξη των Αγώνων αλλά το comeback μιας ολοκαίνουργιας και υπερσύγχρονης, τότε, πόλης στον παγκόσμιο χάρτη, την είσοδο ολόκληρης της χώρας του σε μια νέα εποχή, μια γιορτή που θα αναπτέρωνε το ηθικό των Ιαπώνων. Οι Ολυμπιακοί του 1964 όμως δεν είχαν μόνο συμβολισμούς. Σηματοδότησαν και πολύ πρακτικά αποτελέσματα. Στην πραγματικότητα, αποτέλεσαν το διαβατήριο για να μπουν οι μεγάλες ιαπωνικές εταιρείες στην παγκόσμια αγορά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή