Παρατηρείται μια παραδοξότητα στον πολιτικό διάλογο τους τελευταίους μήνες. Η παραδοξότητα της παρατεταμένης υπόκωφης εκλογολογίας, παρότι οι συνθήκες μοιάζουν εντελώς ακατάλληλες για να στηθούν κάλπες, με την πανδημία να συνεχίζει να είναι μέρος της ζωής μας και το Ταμείο Ανάκαμψης να αναμένεται ως μάννα εξ ουρανού για την οικονομία. Μιας εκλογολογίας που διαψεύδεται κάθε φορά, καθαρά και πεισματικά, από τον καθ’ ύλην αρμόδιο, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά στο παρασκήνιο αφήνεται να επιβιώνει. Που επικαλείται υπαινικτικά αυτός που, σύμφωνα με όσα η κοινή λογική επιτάσσει, δεν πρέπει να τη θέλει, ο Αλέξης Τσίπρας, και που την απαιτούν εντόνως οι εσωκομματικοί του επικριτές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή