Γιος μεταναστών που ξεκίνησε να τρέχει στα Σεπόλια για τον βιοπορισμό και έφτασε με δρασκελιές στην κορυφή του NBA. Η ιστορία του Γιάννη Αντετοκούνμπο «πουλάει» από μόνη της. Δεν είναι τυχαίο ότι η ζωή του κυκλοφόρησε σε βιβλίο (από τον ισπανό συγγραφέα – δημοσιογράφο Χοσέ Μανουέλ Πουέρτας) πριν ακόμη φορέσει το δακτυλίδι του πρωταθλητή.

Οι άνθρωποι, άλλωστε, έχουν ανάγκη τα παραμύθια που είναι βγαλμένα μέσα από τη ζωή. Γεννούν την ελπίδα. Καθιστούν το αδύνατο δυνατό. Ανάβουν τη φλόγα της έμπνευσης. Βοηθούν να αποκτήσεις κίνητρο. Και ο αθλητισμός βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων. Ενα ολοζώντανο είναι βέβαια ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Ο φτωχός πλανόδιος πωλητής της Αθήνας που εξελίχθηκε σε νέο πλανητάρχη του μπάσκετ φτάνοντας στον Κολοφώνα με τους Μιλγουόκι Μπακς. Για να διδάξει εκ νέου ότι η οικονομική κατάσταση και η γεωγραφική θέση δεν μπορούν να αποκλείσουν όποιον θέλει να κυνηγήσει το όνειρό του. Οτι υπάρχει πάντα διέξοδος όσο κακοτράχαλος κι αν είναι ο δρόμος της.

Ο ΛεΜπρόν Τζέιμς, επί παραδείγματι, γεννήθηκε από ανήλικη μητέρα (16 ετών) και μεγάλωσε χωρίς πατέρα. Αντιλήφθηκε πρόωρα τι εστί βιοπάλη, αλλά κατάφερε να χαλυβδώσει τον χαρακτήρα του και να λάμψει στο NBA. Κι ας ζούσε από την ηλικία των εννιά ετών μακριά από τους βιολογικούς γονείς.

Ο Λούκα Μόντριτς από την άλλη βίωσε σε παιδική ηλικία τη φρίκη του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, αλλά έφτασε να σηκώνει διαδοχικά τρόπαια Champions League, να συμμετέχει σε τελικό Μουντιάλ το 2018 με την Κροατία και να κερδίζει το βραβείο του κορυφαίου παίκτη από τη FIFA την ίδια σεζόν.

Ο σέντερ φορ του Βελγίου και πρωταθλητής Ιταλίας με την Ιντερ Ρομέλου Λουκάκου έβλεπε κάποτε τη μητέρα του να αραιώνει το γάλα με νερό για να εξασφαλίσει περίσσευμα για την επόμενη μέρα.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2002 Ριβάλντο μεγάλωσε στις φαβέλες του Ρεσίφε. Στην προβληματική του διατροφή αποδόθηκε η απώλεια των δοντιών.

Στα πάμπολλα παραμύθια που έγραψε η ζωή κατέχει πλέον περίοπτη θέση και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.