Από τη στιγμή που ακούγεται η πρώτη καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο του θεάματος αναπτύσσονται ορισμένα παράπλευρα ριφλέξ: από τη μερική υπονόμευση των καταγγελιών ως τη συνωμοσιολογικής φύσεως αντίληψη ότι ο κατηγορούμενος κερδίζει χρόνο. Οτι το «σύστημα» θα σπεύσει να τον προστατεύσει, ο ίδιος θα προσφύγει σε ισχυρές νομικές πλάτες για να καλυφθεί και η αντιμετώπισή του από τα ΜΜΕ θα είναι ιδιαζόντως προνομιακή. Οτι θα παραμείνει εν ολίγοις ο ηθοποιός που κέρδιζε το χειροκρότημα, έστω με κάποιες αμυχές στο δημόσιο προφίλ του. Η εικόνα του με χειροπέδες από χθες ήταν η υπενθύμιση του κανόνα: η ώρα της δικαιοσύνης έρχεται ανεξάρτητα από το μέγεθος της φήμης και το είδος θεάματος που προσφέρει κανείς μέχρι τότε.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ