Τι ψηφίζει ο σεξιστής;

Πώς θα περιέγραφε κανείς έναν χαρακτηριστικό σεξιστή; Η απάντηση είναι εύκολη: ένας boomer κύριος, του οποίου το παχύ μουστάκι αντικαταστάθηκε με τα χρόνια από κόντρα ξύρισμα και γκρίζους κροτάφους. Ντύνεται πάντα με κοστούμι και γραβάτα, έχει διευθυντική θέση στην εταιρεία που εργάζεται και μετράει τις μέρες για να βγει στη σύνταξη, καθώς οι συνάδελφοί του στο γραφείο μοιάζουν πια για παιδιά του και ο κόσμος τρέχει με έναν ρυθμό που ο ίδιος προλαβαίνει μεν, αλλά δεν διαμορφώνει πια. Τι ψηφίζει; Δεξιά, φυσικά – ή ίσως ΠΑΣΟΚ, ποιος ξέρει; Πάντως σίγουρα δεν είναι αριστερός. Ποτέ ο χαρακτηριστικός σεξιστής δεν είναι αριστερός, ποτέ δεν κατέβηκε στον δρόμο για να διαμαρτυρηθεί ή να διεκδικήσει, ποτέ δεν διάβασε Ρίτσο ή Αναγνωστάκη, ποτέ δεν ψήφισε κόμμα του 3%. Το ηθικό πλεονέκτημα, αυτό το άγιο δισκοπότηρο από το οποίο μεταλαμβάνουν γενιές και γενιές για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους, προλαμβάνει και από τέτοια φαινόμενα.