Παρόλη την αδιαμφισβήτητη προσφορά του Κ. Καραμανλή στην αποκατάσταση της δημοκρατίας (ήταν ίσως ο μόνος που μπορούσε να εξουδετερώσει την επιρροή των χουντικών στον κρατικό μηχανισμό) με την προφανή πολιτική ποιότητα των μεταδικτατορικών πρωθυπουργικών και προεδρικών θητειών του, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πολύ σοβαρές πλευρές της δημοκρατικής εμβάθυνσης, στις οποίες συνέβαλε σημαντικά, η Αριστερά. Το πιο ευδιάκριτο (όχι το αποκλειστικό) κομμάτι της αντίστασης κατά της χούντας προήλθε από τους κόλπους της. Και η αντίσταση της εξορίας, των βασανιστηρίων και τα εξεγερσιακά γεγονότα της Νομικής και του Πολυτεχνείου είχαν την ισχυρή ιδεολογική σφραγίδα της. Μέσα από τις δράσεις διαμορφώθηκε η μεταγενέστερη πολιτική σκηνή και η ανθρωπογεωγραφία της.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ