Βρισκόμαστε στα μισά της δεκαετίας του 1980. Μια τάξη από κορίτσια και αγόρια του Α’ Λυκείου Καλαμάτας ξεσηκώνεται, χτυπάει τα θρανία, φωνάζει συνθήματα, ενθαρρύνει μια παιδίσκη της Ζάκυθος γεννημένη εκατό χρόνια πριν απ’ αυτά, να το σκάσει από το σπίτι της.  Να πώς με μια τρυφερή κίνηση της Ιστορίας ανακουφίζεται κάπως ένα τόσο τραυματισμένο ιστορικό πρόσωπο σαν την Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου, η περίφημη «Αυτοβιογραφία» της οποίας ξανακυκλοφορεί φέτος το καλοκαίρι από το Μεταίχμιο. Δεν ξεσηκώνονται όμως έτσι οι τάξεις ιδίως όταν το μάθημα είναι «εκτός ύλης». Χρειάζεται και μια χαρισματική φιλόλογος σαν τη Μαρία Τσαγκαράκη που έχει ψάξει προηγουμένως,  έχει σκεφτεί τι να προτείνει στους μαθητές της ώστε να αποκτήσουν μια βασική μαθητεία, αν όχι λογοτεχνική, ηθική τουλάχιστον και ιστορική.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή