Ελλάδα – Τουρκία: τι διδάσκει ο Ελ. Βενιζέλος

Οι έκνομες ενέργειες και τετελεσμένα της Τουρκίας στην Κύπρο θα έπρεπε να καταδικασθούν από τη διεθνή κοινότητα. Και καταδικάστηκαν με καθαρό τρόπο. Συμβούλιο Ασφαλείας ΟΗΕ, Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), μεμονωμένες χώρες μέλη τοποθετήθηκαν εμφατικά ενάντια στην παραβατικότητα. «Ο στόχος καταδίκης της Τουρκίας επετεύχθη» όπως είπε και ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας. Λαμπρά. Και τώρα τι; Τι ακολουθεί; Το τέλμα τόσο στο κυπριακό ζήτημα όσο και στα ελληνοτουρκικά με τις διερευνητικές συνομιλίες ως φαίνεται να παγώνουν και η ρητορική ένταση να επιστρέφει ανάμεσα στις δύο χώρες; Και η  «αλληλογραφία των καταγγελιών» σε επίπεδο ΟΗΕ να συνεχίζεται. Ο τούρκος μόνιμος αντιπρόσωπος να στέλνει τη νιοστή επιστολή με τις απαράδεκτες αιτιάσεις για τα νησιά του Αιγαίου και τη στρατικοποίησή τους και η Ελλάδα βεβαίως να απαντά με τα καλογραμμένα επιχειρήματά της (νομικά και πολιτικά). Φαύλος κύκλος. Μπροστά σ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση αρκετοί εισηγούνται αλλαγή πολιτικής με σκλήρυνση των θέσεων τόσο για το Κυπριακό όσο και για τα ελληνοτουρκικά. Σκλήρυνση όμως με ποιο στρατηγικό στόχο; Τι ακριβώς προσδοκούμε να πετύχουμε;