Η υποχρεωτικότητα ή μη του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού και οι ενδεχόμενες και διαφόρου είδους κυρώσεις εις βάρος των, ηθελημένα, ανεμβολίαστων, τροφοδοτούν μια διαρκή συζήτηση για τα δικαιώματα των πολιτών και τα όριά τους σε μια δημοκρατικά οργανωμένη κοινωνία. Εχουν διατυπωθεί ήδη διάφορες απόψεις που εγκαλούν την καταναγκαστική επιβολή του εμβολιασμού σε όσους τον αρνούνται ως αντισυνταγματική και προτείνουν ως λύση την πειθώ. Αλλες απόψεις θεωρούν τη χρήση κάποιων προνομίων από τους εμβολιασμένους, όπως την ελευθερία των μετακινήσεων ή την ελευθερία εισόδου σε διάφορους χώρους και τις αντίστοιχες απαγορεύσεις στους ανεμβολίαστους, ως έναν νέο διαχωρισμό, ο οποίος, μάλιστα, προστίθεται στις υπάρχουσες μέχρι τώρα διακρίσεις, ταξικές και οικονομικές, αλλά και φύλου, φυλής, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού. Υπάρχουν δε και πιο ακραίες απόψεις που βλέπουν στους νέους αυτούς «διαχωρισμούς» την οικοδόμηση ενός νοτιοαφρικανικού τύπου apartheid.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή