Οι φωτιές που έχουν εκδηλωθεί τις τελευταίες ημέρες σε όλη την Ελλάδα δεν ήρθαν από το πουθενά. Ούτε αποτελούν προϊόντα μη ελεγχόμενων καταστάσεων, όπως είναι για παράδειγμα οι σεισμοί. Ανεξάρτητα από την πηγή της ανάφλεξης, που μπορεί να έχει ή να μην έχει σχέση με τον άνθρωπο, η ένταση, η διάρκεια και οι συνέπειες των πυρκαγιών συνδέονται ευθέως με την κυρίαρχη κρίση της εποχής μας, τον μεγάλο κίνδυνο για τον πλανήτη, την τρομακτική απειλή για το μέλλον των παιδιών μας: την κλιματική αλλαγή.

Τα μηνύματα υποτιμήθηκαν. Οι κομιστές τους αγνοήθηκαν ή και χλευάστηκαν. Κανείς όμως δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν είχαμε προειδοποιηθεί: η υπερθέρμανση της Γης πολλαπλασιάζει και οξύνει τα ακραία φαινόμενα. Οσο δεν αλλάζουμε τον τρόπο της ζωής μας, όσο δεν προωθούμε μια πράσινη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον, oι καύσωνες θα αυξάνονται. Οι πλημμύρες και οι φωτιές θα πολλαπλασιάζονται. Κι αν αυτή τη φορά δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές, θα θρηνήσουμε την επόμενη.

Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο. Πέρα όμως από τις παγκόσμιες απαντήσεις, με στόχο τη συγκράτηση της αύξησης των θερμοκρασιών, χρειάζονται και τοπικές απαντήσεις, ώστε να προλαμβάνονται στον βαθμό του δυνατού οι κρίσεις και να μετριάζονται οι συνέπειές τους. Αυτό που σίγουρα δεν χρειάζεται είναι μικροκομματικές αντιπαραθέσεις. Το καλοκαίρι που διανύουμε είναι δύσκολο. Η εκδίκηση της φύσης για τη βλάβη που της έχουμε προκαλέσει έχει μετατρέψει την καθημερινότητα σε μια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης.