Η διπλωματία των καταστροφών

Οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα και σ’ όλο σχεδόν τον μεσογειακό χώρο (Τουρκία, Αλβανία, Σαρδηνία, Β. Μακεδονία, Μαρόκο κ.α.) το φετινό καλοκαίρι δείχνουν ότι το φαινόμενο των φυσικών (ή και ανθρωπογενών ενίοτε) καταστροφών είναι υπερεθνικό. Ξεφεύγει από τα όρια ενός και μόνον κράτους. Εχει κοινά αίτια για όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, δηλαδή την κλιματική αλλαγή που έχει ήδη καταστεί κρίση και κοινές λίγο-πολύ συνέπειες. Μια πυρκαγιά σε μια χώρα (π.χ. Αλβανία) μπορεί εύκολα να περάσει σε μια άλλη (π.χ. Ελλάδα) όπως και πράγματι συνέβη. Αν και σχεδόν σ’ όλες τις περιπτώσεις οι καταστροφές «αντανακλούν ανθρώπινες, συλλογικές αποτυχίες». Και οι πυρκαγιές είναι μόνο ένα από τα οδυνηρά συμπτώματα της κλιματικής κρίσης. Υπάρχουν μύρια άλλα, από τις πλημμύρες (πολύ πρόσφατα σε Γερμανία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο) μέχρι τη μετανάστευση και τελικά τις συγκρούσεις, διακρατικές ή εμφύλιες. Και βεβαίως την πανδημία. Γιατί σύμφωνα με ορισμένες τουλάχιστον αναλύσεις ο Covid-19 προέκυψε ως αποτέλεσμα άστοχων περιβαλλοντικών παρεμβάσεων που έγιναν στην Κίνα και που διετάραξαν το οικολογικό σύστημα και ισορροπία με αποτέλεσμα να απελευθερωθεί ο ιός (υπάρχει βέβαια και άλλη εκδοχή – της εργαστηριακής παραγωγής του).