Ημερολόγιο θερινού καταστρώματος

«Κατά βάθος είμαι ζήτημα φωτός» γράφει στο «Πάνω σε μια χειμωνιάτικη ακτίνα» ο Σεφέρης, το ποιητικό σύμπαν του οποίου γίνεται οδηγός για την προσωπική διαδρομή του Παναγιώτη Αγγελόπουλου στο ελληνικό καλοκαίρι. Δεν πρόκειται απλώς για ημερολογιακές καταγραφές (παρόλο που αυτή είναι η φόρμα στην οποία βασίστηκε). Είναι οι στάσεις και οι σταθμοί μιας ενατένισης στη συναισθηματική γεωγραφία της Μεσογείου, την οποία ο συγγραφέας επιχειρεί να απεκδύσει από τα φολκλορικά εγκώμια και να την αντικρίσει -όσο είναι δυνατόν – με ένα βλέμμα πρωτόγνωρο. Κι αν η λέξη δεν έχει κακοπάθει από την πολυχρησία: με μια ποιητικότητα, η οποία αντλεί από το αρχείο των ελλήνων ποιητών, του Βαλερύ, του Ρενέ Σαρ και άλλων, χωρίς να δηλώνονται εμφατικά οι αναφορές.