Κάθε επικριτική δήλωση ξένου ηγέτη ή θεσμικού παράγοντα για τον Ερντογάν δημιουργεί ευδιαθεσία σε έλληνες πολεμιστές της ελληνοτουρκικής σχολιαστικής μεθορίου. Προχθές ο Μπάιντεν, χθες ο Πούτιν, πριν από κάποιους μήνες ο Μακρόν, ενίοτε κάποιος ευρωπαίος τιτλούχος. Δεν απορρίπτουν τον Ερντογάν. Τον επικρίνουν και μάλιστα με ένταση ανάλογη με το τι θέλουν να αποσπάσουν. Η διαπραγματευτική τακτική εκλαμβάνεται ως ένα είδος «ναυμαχίας Ναυαρίνου». Επίσης σημαντικό ρόλο στην ευδιαθεσία «αναλυτών» παίζουν αρνητικές ειδήσεις, όπως π.χ. ότι ο Τσαβούσογλου γιουχαΐστηκε από πυρόπληκτους ή ότι ο ίδιος ο Ερντογάν δυσαρέστησε αφού η τεράστια πομπή του έκλεισε τους δρόμους δημιουργώντας αγανάκτηση σε πολίτες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ