Υπήρχε, άραγε, μάνιουαλ για την πολιτική αντιμετώπιση των φετινών πυρκαγιών; Οι γερμανοτραφείς της πολιτικής σκηνής θα μπορούσαν να έχουν μελετήσει τις αντιδράσεις των γερμανών συναδέλφων τους μετά τις «πλημμύρες του αιώνα» στα δυτικά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας πριν από ελάχιστες εβδομάδες. Θα μπορούσαν έτσι – ζυγίζοντας τη στάση και την επιχειρηματολογία άλλων σε ανάλογου μεγέθους φυσικές καταστροφές που οφείλονται στην ίδια αιτία, την κλιματική αλλαγή – να δουν πού πρέπει να στραφεί τόσο η αντιπαράθεση μεταξύ τους όσο κι η δημόσια συζήτηση. Εκεί πέρασαν λίγες μέρες προτού ξεκινήσουν οι κόντρες για τις ενδεχόμενες παραλείψεις του μηχανισμού έγκαιρης προειδοποίησης. Η Πολιτική Προστασία έγινε ο στόχος του Κόμματος των Φιλελευθέρων, της Αριστεράς και των Πράσινων. Οι χειρισμοί της, όμως, έγιναν ταυτόχρονα αφορμή για μια μεγαλύτερη κουβέντα: για εκείνη στην οποία αναζητούνται απαντήσεις στα ερωτήματα γύρω από τις δυνατότητες του αποκεντρωμένου διοικητικού μοντέλου της χώρας να προλάβει, από τη μια, και να διαχειριστεί, από την άλλη, ακραίες καταστάσεις.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ