Εχουν σημασία οι νίκες. Εχουν σημασία τα μετάλλια. Εχει σημασία να κυνηγάς τους στόχους σου, να κυνηγάς κορυφές, να φτάνεις σε αυτές και να τις κατακτάς. Η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών κατέκτησε φέτος μια κορυφή για την οποία πάλευε πολλά χρόνια. Και την οποία άξιζε. Ναι, έχει σημασία ότι έφτασε έως εκεί. Εως τον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων και το ασημένιο μετάλλιο. Χάρισε λίγα χαμόγελα σε μέρες που τα έχουμε ανάγκη, χάρισε μερικές ώρες χαράς, μας έκανε να ξεφύγουμε.

Τα λόγια και οι πράξεις όμως των διεθνών είναι εκείνα που έχουν μεγαλύτερη σημασία απ’ οτιδήποτε άλλο. Εκείνα που γράφουν ιστορία. Η ιστορική δήλωση του Φουντούλη, του αρχηγού της Εθνικής ομάδας. «Ζητάμε συγγνώμη για τη χαρά μας». Και η ιστορική χθεσινή τους κίνηση να δώσουν το μισό πριμ των 200.000 ευρώ στους πυρόπληκτους. Στη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας τους, σε μια στιγμή που αγκαλιασμένοι και με σφιγμένες γροθιές ανέβηκαν στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, οι έλληνες διεθνείς είχαν τη σκέψη τους πίσω στη χώρα μας. Στις μαρτυρικές στιγμές που ζουν άνθρωποι οι οποίοι βλέπουν τα σπίτια τους και τους κόπους μιας ζωής να χάνονται σε μια στιγμή από τις ορμητικές φλόγες που καίνε τα πάντα στο διάβα τους.

Ωραίοι ως Ελληνες. Ωραίοι ως αθλητές πρότυπα. Εχουμε ανάγκη από αληθινά είδωλα σε τούτο τον τόπο. Τους έχει ανάγκη όχι μονάχα ο αθλητισμός μας, αλλά η καθημερινότητά μας. Οι έλληνες πολίστες αξίζουν της καλύτερης υποδοχής με την επιστροφή τους από το Τόκιο. Αξίζουν να τους δίνουμε τη σημασία που τους «πρέπει» και την επομένη των Ολυμπιακών Αγώνων. Να παρακολουθούμε την πορεία τους, να τους στηρίζουμε, να τους αγκαλιάσουμε. Οπως έκαναν αυτοί τη στιγμή της μεγαλύτερης χαράς της αθλητικής τους ζωής. Ενα μπράβο είναι το ελάχιστο.