Οι πρόσφατες κινήσεις της, υπό τον Ερσίν Τατάρ, τουρκοκυπριακής ηγεσίας και της Αγκυρας στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, η επιμονή του τουρκοκύπριου ηγέτη σε λύση δύο κυρίαρχων οντοτήτων, επί της ουσίας δηλαδή η λύση δύο κρατών στον βαθμό που αυτό μπορεί να θεωρηθεί λύση στο Κυπριακό αλλά και η αδιαφορία της τουρκικής πλευράς για την καταδίκη την οποία εισέπραξαν τα νέα της τετελεσμένα στο νησί, όχι μόνο δεν είναι ασύνδετα μεταξύ τους αλλά αντιθέτως δείχνουν να εντάσσονται στο πλαίσιο μιας νέας τακτικής της Αγκυρας η οποία στοχεύει στο να μεταφέρει τελικά τη συζήτηση του Κυπριακού σε μια ολότελα νέα βάση, τη συζήτηση με άλλα λόγια ενός «άλλου Κυπριακού», μακριά από όσα γνωρίζαμε αλλά και όσα προνοούν οι αποφάσεις της διεθνούς κοινότητας.

Πληροφορίες που βλέπουν αυτές τις μέρες το φως της δημοσιότητας αναφέρονται σε μια προσεκτική επαναδραστηριοποίηση της Αγκυρας και στην κυπριακή ΑΟΖ, χωρίς όμως τυμπανοκρουσίες και προκλητικές δηλώσεις οι οποίες θα προκαλούσαν μεγαλύτερη ένταση στις σχέσεις της Τουρκίας με τη διεθνή κοινότητα. Η νέα τακτική της Αγκυρας, ίσως και να μεταφέρθηκε επί τούτου προσεκτικά στη συνέντευξη Τατάρ στους «Financial Times» χθες, στην οποία ο τουρκοκύπριος ηγέτης παρέπεμψε στις – παράνομες με βάση το διεθνές Δίκαιο – συμφωνίες της «ΤΔΒΚ» με την Τουρκία προκειμένου να πει πως η «μητέρα πατρίδα των Τουρκοκυπρίων» έχει ως απόρροια των συμφωνιών αυτών κάθε δικαίωμα να κάνει έρευνες στην ΑΟΖ της Κύπρου, συνιδιοκτησία της οποίας διεκδικούν – και έχουν ως κοινότητα όχι ως παράνομο μόρφωμα – οι Τουρκοκύπριοι. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, η Τουρκία ετοιμάζεται για νέο γύρο ερευνών στην κυπριακή ΑΟΖ το φθινόπωρο επινοώντας και διάφορα κόλπα προκειμένου να μην υποστεί έστω και τις ελάχιστες κυρώσεις τις οποίες θα μπορούσε να πετύχει, χωρίς και αυτό να είναι βέβαιο, εκ νέου η Κυπριακή Δημοκρατία σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Από την όλη τακτική της Τουρκίας εξάγεται το συμπέρασμα ότι στόχος της είναι προκαλέσει νέα τετελεσμένα στο έδαφος της Κύπρου και στη θάλασσα προσδοκώντας στη δημιουργία μιας νέας κατάστασης πραγμάτων αλλά χωρίς να καταφεύγει πλέον σε ακραία ρητορική και ξεκάθαρες προκλήσεις.

Κώστασ Κωνσταντίνου