Εκκενώσεις

Οι εικόνες, λέει το κλισέ, μιλάνε από μόνες τους. Οντως, αλλά όσοι τις κοιτούν δεν ακούνε πάντα τα ίδια πράγματα. Το φωτογραφικό στιγμιότυπο των δύο ηλικιωμένων που βρίσκονται ξαπλωμένοι μαζί με το σκυλάκι τους στο γκαράζ του φέριμποτ, που είχε αράξει στο Πευκί μετά την εντολή εκκένωσης της περιοχής, αποτυπώνει για την μια πλευρά των νέων στρατοπέδων που δημιούργησαν οι πυρκαγιές την απελπισία των πυρόπληκτων και την κρατική ανεπάρκεια. Για την άλλη, όμως, δείχνει πως το κράτος στις φετινές φωτιές κατάφερε να προστατεύσει τις ζωές των πολιτών του. Η αντιπολίτευση – από την μείζονα μέχρι το κόμμα του Βελόπουλου – βρήκε στα μηνύματα του 112 μια ευκαιρία να εκφράσει τις κραυγές των σόσιαλ μίντια. Μια ευκαιρία, δηλαδή, να κατακρίνει την επιλογή που έκανε η κυβέρνηση στη διαχείριση αυτής της φυσικής καταστροφής να δώσει προτεραιότητα στην ασφαλή απομάκρυνση των κατοίκων από τους οικισμούς που απειλούνταν. Οι εκκενώσεις δεν αρκούν, διατείνονται θεσμικοί και διαδιακτυακοί αντιπολιτευόμενοι. Επρεπε να έχουν σωθεί οι περιουσίες και το φυσικό περιβάλλον.