Το «ερμητικά» με τρομάζει. Εμπεριέχει μια στεγανοποίηση, μια απολυτότητα, έναν αυταρχισμό. Το αντιλαμβάνομαι μόνον όταν η ζωτική ανάγκη το επιβάλλει για λόγους επιβίωσης, λειτουργικότητας. Στην πραγματική ζωή το ζουμί των πραγμάτων διαφεύγει διαρκώς από τις πάσης φύσεως ρωγμές, σωματικές, πνευματικές ή ψυχικές, μεταφέροντας απώλειες και κέρδη από συσχετισμούς δυνάμεων και εννοιών – διεργασίες σε συνθήκες σχετικής αταξίας. Το DNA του χρόνου – του άπειρου και του πεπερασμένου – μέσα από τις ρωγμές των πραγμάτων διακινείται.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή