Ποια θα ήταν η Ιστορία αν την έγραφαν οι «αθέατες», χωρίς φωνή, γυναίκες; Το καλλιτεχνικό project «Η Πόλη των Αθέατων Γυναικών» της εικαστικού Ράνιας Μπέλλου, της μουσικού Νεβάρτ-Βερόν Γαλιλαία και της ποιήτριας Ανιας Βουλούδη επιχειρεί να δώσει απάντηση στο ερώτημα προσφέροντας νέες αναγνώσεις του ρόλου της γυναίκας από την αρχαιότητα ώς σήµερα. Με βασικό άξονα µελέτης την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης «Η Πόλη των Αθέατων Γυναικών» πρόκειται να παρουσιαστεί στις 25 και 26 Αυγούστου στο Επταπύργιο (φωτογραφία). Περιλαμβάνει mixed-media εικαστική εγκατάσταση, διαδραστική performance ποίησης και μουσική. Οι γλυπτικές εγκαταστάσεις από μέταλλο και ύφασμα της Ράνιας Μπελλου στις επιφάνειες του παλαιοχριστιανικού µνηµείου σχολιάζουν ένα «κρυφό» παρελθόν, το οποίο άφησε πίσω του λιγοστά ίχνη γυναικείας παρουσίας. Οι ποιητικές επιστολές της Ανιας Βουλούδη προς γυναίκες οι οποίες ζουν – όπως και η ίδια – στη Θεσσαλονίκη αφηγούνται τη σύγχρονη ιστορία της πόλης. Για το διακαλλιτεχνικό αυτό έργο της «Πόλης των Αθέατων Γυναικών», η Νεβάρτ-Βερόν Γαλιλαία επέλεξε μουσικά έργα των Αλαν Χοβχάνες, Αρβο Παρτ και τον Επιτάφιο του Σείκιλου σε διασκευή του Ιωάννη Παπασπύρου. Ο Επιτάφιος του Σείκιλου είναι η αρχαιότερη ολοκληρωµένη µουσική σύνθεση µε µουσική σηµειογραφία και χρονολογείται περίπου στον 1ο αιώνα µ.Χ. Το πρότζεκτ εντάσσεται στο πρόγραµµα «Ολη η Ελλάδα ένας Πολιτισµός» του υπουργείου Πολιτισµού και Αθλητισµού.