Δίοδος

Η λύση δεν ήταν έξω από τα µητσοτακικά κουτάκια. Η βουτιά στη στελεχιακή δεξαµενή της Κεντροαριστεράς – του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ για την ακρίβεια – δεν είχε το στοιχείο της απόλυτης έκπληξης. Εχει κάνει πολλές µέχρι τώρα ο Πρωθυπουργός, κι αρκετές εξυπηρέτησαν τον σκοπό τους. Εξού κι όταν έπεσε το όνοµα του Σταύρου Μπένου στο τραπέζι ως του καταλληλότερου να αναλάβει το πιο απαιτητικό και φιλόδοξο πρότζεκτ των επόµενων χρόνων, την ανασυγκρότηση της Βόρειας Εύβοιας, δεν δίστασε καθόλου. Λογικό, ένας πολιτικός που έχει κερδίσει τον τίτλο του doer – και τον διατηρεί κι αφού άφησε την πολιτική σκηνή – ενσαρκώνει όλα τα µηνύµατα που θέλει να εκπέµψει η κυβέρνηση στην κρίση που φαίνεται να κλονίζει το κεντρικό της αφήγηµα, την αποτελεσµατικότητα του επιτελικού κράτους. Οµως για τους λάτρεις της πολιτικής κουζίνας η κίνηση έχει και παράπλευρα οφέλη: κρατάει ανοιχτή τη δίοδο προς το Κέντρο. Μια δίοδο που ο Μητσοτάκης χρησιµοποιεί πριν καν κάτσει στην πρωθυπουργική καρέκλα – και µέσω της οποίας οδηγήθηκε ευκολότερα στο Μαξίµου.