Στην Ελλάδα τα τελευταία σαράντα χρόνια επαναλαμβάνεται το ίδιο σενάριο όταν συμβαίνει μια φυσική καταστροφή. Πρώτα, η εκάστοτε κυβέρνηση δαιμονοποιεί τα αίτια των φυσικών καταστροφών και, στη συνέχεια, ακολουθεί η παραδοσιακή μέθοδος πληρωμής των αποζημιώσεων για φυσικές καταστροφές που βασίζεται στην πολιτική της φιλανθρωπίας. Ο εκάστοτε αρμόδιος πολιτικός υπόσχεται «άμεση αποκατάσταση των ζημιών», που κατά κανόνα γίνεται με έκτακτες επιβαρύνσεις του κρατικού προϋπολογισμού και, συνήθως, καταλήγει σε περιορισμένες και χρονοβόρες επιχορηγήσεις και επιδοτούμενα δάνεια. Δηλαδή, το πλήρες κόστος των οποιωνδήποτε αποζημιώσεων φέρει ο φορολογούμενος πολίτης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή