«Επιδημία μοναξιάς» μαστίζει τους Βρετανούς

Η Κάθριν (ή Κατ, όπως θέλει να τη φωνάζουν) είναι γειτόνισσά μου εδώ και πεντέμισι χρόνια. Είναι 37 ετών και δουλεύει σε τράπεζα το «κλασικό» ωράριο 9-5. Οταν σχολάει, παίρνει το μετρό και γυρίζει στο σπίτι της, μια εδουαρδιανής αρχιτεκτονικής μονοκατοικία που έχει μετατραπεί από τον ιδιοκτήτη της σε οκτώ διαμερίσματα – κουτιά, σε μια ήσυχη γειτονιά του Βορειοδυτικού Λονδίνου. Τα απογεύματα και τα βράδια δεν βγαίνει έξω. Ούτε καν τα Σαββατοκύριακα, που δεν πηγαίνει στη δουλειά. «Δεν έχω παρέες» μού είπε μια μέρα που πιάσαμε την κουβέντα. «Εχω τη γάτα μου, τις ταινίες μου και, όταν αισθάνομαι πολύ μόνη, μπαίνω στο Ιντερνετ και κάνω τσατ».