Αφυλη κακοήθεια

«Σεξισμόςή έμφυλη διάκρισηείναι η προκατάληψη ή διάκριση σχετικά με το φύλο ενός ατόμου, βιολογικό ή κοινωνικό. Ως όρος χρησιμοποιείται συχνότερα για τις γυναίκες, συνδέεται άμεσα με τα στερεότυπα και τους ρόλους των φύλων και υπονοεί ότι το ένα φύλο είναι ανώτερο από το άλλο». Κακοήθεια, από την άλλη, είναι  -δεν θα το ψάξω. Αισθάνομαι ότι στην ηλικία μου πια, ξέρω να την αναγνωρίζω: δεν έχει πρόσωπο ή φύλο, δεν φοράει φουστάνια ή παντελόνια, μπορεί να χωθεί σε κάθε κρεβάτι, σε κάθε δημόσιο ή ιδιωτικό λόγο, φωναχτά ή ψιθυριστά, και να βάλλει κατ’ οιουδήποτε στόχου, ασχέτως φύλου. Και δεν είναι σεξισμός αλλά κακοήθεια όταν έχουμε να κάνουμε με επιθέσεις που φτύνουν το δηλητήριο ενός στενόμυαλου ακαλλιέργητου ανενημέρωτου μυαλού, μιας στριμωγμένης μολυσμένης φτηνής σκέψης, μιας φαρμακερής, φθονερής πρόθεσης. Δεν είναι έμφυλη διάκρισηή προκατάληψη ή διάκριση αλλά πρωτίστως έλλειψη ήθους – να ‘τη εκείνη η λέξη, η παλιά γνώριμη, τόσο παλιά που τη βρίσκουμε στις πιο αρχέγονες κιβωτούς του ανθρώπινου γένους και μπροστά στην οποία ο ίδιος ο νόμος κοντοστέκεται αμήχανα.