Βιάζομαι να πω ότι ο Σταύρος Μπένος είναι συμπατριώτης μου και φίλος μου. Δεν ήθελε πολύ να γίνεις φίλος μ’ εκείνον τον ονειροπόλο πασοκτζή, τον τριαντάρη μηχανικό που βγήκε από τους πορτοκαλεώνες της Αγιάννας και κατάφερε να κερδίσει τη θηριώδη πλειοψηφία μιας τόσο δεξιάς, καχύποπτης και ταξικής πόλης σαν την Καλαμάτα. Κι αν όλο αυτό ξεκίνησε σαν το ρεσάλτο των άξιων μιας ρωμαλέας νέας γενιάς, οι σεισμοί ήρθαν για να δείξουν τα δόντια τους, με νεκρούς, συντρίμμια και στρώμα τα σπασμένα ακροκέραμα παντού σε όλους τους δρόμους της πόλης η οποία διατηρούσε ακόμα χαρακτηριστικά του 19ου αιώνα, νανουρισμένη καθώς ήταν από τη  δύναμη της αδράνειας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή