Η χώρα μας γνώρισε τις τελευταίες δεκαετίες δύο, εξίσου επικίνδυνες, πολιτικές απέναντι στις φυσικές καταστροφές. Η μια παρακαλάει «να μην τύχει η στραβή στη βάρδια μας» και η άλλη περιμένει να τύχει η στραβή στη βάρδια των άλλων για να επωφεληθεί κομματικά. Λες και μπορεί η εξουσία του ενός να στηθεί στ’ αποκαΐδια του άλλου, λες και μπορεί να υπάρξει ένας «ευνοϊκός» συμψηφισμός ανθρώπινων, υλικών και φυσικών απωλειών, λες και μπορεί να δοθεί κάποια μακάβρια πολιτική ρεβάνς. Δυστυχώς, η φωτιά φρόντισε να τύχει στη βάρδια όλων (1987, 2000, 2007, 2018, 2021) αποδεικνύοντας, με τον πιο τραγικό τρόπο, την απουσία ενός μακροχρόνιου εθνικού σχεδιασμού αποτελεσματικής πρόληψης που να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή