Ερμηνείες

Οι αριστεροί ερμήνευσαν την επιστροφή των Ταλιμπάν ως την ήττα του ιμπεριαλισμού που εναγωνίως περίμεναν – κάποιοι, μάλιστα, δεν μπόρεσαν να κρύψουν τη χαιρεκακία τους όταν μιλούσαν για το «σοκ» που υπέστη η Δύση, παρότι εκείνο που βιώνουν εκατομμύρια Αφγανοί, και κυρίως Αφγανές, είναι οδυνηρότερο. Οι φιλελεύθεροι βιάστηκαν να διατυμπανίσουν το συμπέρασμα πως «η δημοκρατία δεν εξάγεται». Πως, δηλαδή, το Αφγανιστάν – όπως κι η πλειονότητα των ισλαμικών χωρών – απέχει τόσο πολύ από τις δημοκρατικές αξίες και αρχές που η μετάδοση των τελευταίων εκεί ήταν μια μάχη η οποία εξαρχής δεν έπρεπε να δοθεί. Οι Δυτικοί δεν κατόρθωσαν ποτέ, λένε, να αντιληφθούν τον τρόπο που λειτουργούν αυτές οι κοινωνίες. Το «χάσμα των πολιτισμών» έκανε τον σκοπό νομοτελειακά χαμένο. Αν η πρώτη πολιτική ανάγνωση γίνεται αναμενόμενα μέσα από το περιορισμένο οπτικό πεδίο των ιδεολογικών και κομματικών παρωπίδων, η δεύτερη είναι εκπληκτικά μοιρολατρική – στα όρια της κοντόφθαλμης. Το ερώτημα κατά πόσο είναι εφικτή η «εξαγωγή» του δυτικού συστήματος σε τόπους όπου δεν προηγήθηκε Διαφωτισμός δεν διατυπώνεται τώρα.