Η κρίση εμπιστοσύνης και το στοίχημα του καθολικού εμβολιασμού

Η πανδημία για άλλη μία φορά έχει ανατρέψει προβλέψεις και έχει διαψεύσει μεγαλοστομίες και καθησυχαστικές δηλώσεις που έγιναν με «πολιτική ιδιοτέλεια» και όχι με επιστημονική τεκμηρίωση. Οι νέες μεταδοτικότερες μεταλλάξεις αλλάζουν τα δεδομένα διεθνώς και αναδεικνύουν την επείγουσα ανάγκη του καθολικού εμβολιασμού σε παγκόσμιο επίπεδο, μιας και αρχίζει να αμφισβητείται η ιδέα της «συλλογικής ανοσίας» με βάση συγκεκριμένο ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης σε μια χώρα. Ταυτόχρονα όμως απαιτείται μια νέα υγειονομική στρατηγική με επίκεντρο την αναχαίτιση της διασποράς του ιού στην κοινότητα, την αναβαθμισμένη επιδημιολογική επιτήρηση και έγκαιρη ανίχνευση – ιχνηλάτηση κρουσμάτων, τη στοχευμένη πρόληψη με συνεχή τεστ σε εστίες υπερμετάδοσης (χώροι εργασίας και αναψυχής, μέσα μεταφοράς, κλειστές δομές), την τήρηση μέτρων ατομικής προστασίας από όλους (εμβολιασμένους και μη) και, φυσικά, την ενδυνάμωση και κατάλληλη προετοιμασία του ΕΣΥ (ΠΦΥ – νοσοκομεία – post Covid φροντίδα). Μόνο έτσι θα αποφύγουμε την πλήρη αποδιοργάνωση των δομών υγείας, τους αποτρέψιμους θανάτους από άλλα νοσήματα και τα οριζόντια περιοριστικά μέτρα το φθινόπωρο.