«Τα καράβια αρμενίζουν, τα κύματα επαναλαμβάνουν το τραγούδι τους· οι αμπελουργοί κατεβαίνουν από τα υψώματα της Πενταλόφου προς την ακτή της Γένοβας· στην Προβηγκία και στην Ελλάδα ραβδίζουν τις ελιές· οι ψαράδες τραβάνε τα δίχτυα τους πάνω στην ακίνητη λιμνοθάλασσα της Βενετίας ή μέσα στα κανάλια της Τζέρμπα· στους ταρσανάδες οι πελεκάνοι φτιάχνουν καΐκια ολόιδια με τα παλιά… Κι έτσι, για μια ακόμη φορά, καθώς τα κοιτάμε, είμαστε έξω από τον χρόνο». Ετσι ξεκινά ο Φερνάν Μπροντέλ την περίφημη «Μεσόγειό του». Μια Μεσόγειος που αυτό τον καιρό φλέγεται – όχι μόνο από τις μεγάλες πυρκαγιές που κατακαίουν τα δάση των περισσότερων χωρών που περιβάλλου τη Mare Nostrum, αλλά και από φλέγοντα ζητήματα της εποχής, όπως η ανεργία και το Μεταναστευτικό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή