«Ηταν συγκλονιστικό, μοναδικό και δεν θα το ξεχάσω ποτέ όσο ζω. Η απίστευτη συμπαράσταση του κόσμου και στην απονομή να μην μπορώ να ακούσω καν τον εθνικό ύμνο από τις ιαχές του κόσμου» θυμάται ο Δημοσθένης Ταμπάκος.