Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Πολ Κούπερ, βρετανός αρχειοδίφης, μελετητής του παρελθόντος και δημοσιογράφος. Με διδακτορικό στην πολιτισμική και λογοτεχνική σημασία των ερειπίων, ο Πολ Κούπερ αναζητεί διαρκώς πηγές ανάμεσα στα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του παρελθόντος προκειμένου να εξάγει τα ερευνητικά του συμπεράσματα. Ηταν εκείνος ο οποίος στην έρευνά του σε φωτογραφίες του 19ου αιώνα παρατήρησε μια διαφορά σε μια φωτογραφία σχεδόν 100 ετών που τον οδήγησε να αποκαλύψει την πραγματική ιστορία πίσω από μια περίεργη «προσάρτηση» στην κορυφή του Ναού του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα. Και με μία αλυσίδα αναρτήσεών του στον λογαριασμό του στο Twitter παρουσιάζει διαδοχικά την ανακάλυψή του για ένα αρχιτεκτονικό μυστήριο. Το οποίο έλυσε διασταυρώνοντας διαφορετικές πηγές με εικονογραφήσεις του αρχαίου μνημείου από εκείνη την εποχή. Ο Πολ Κούπερ σχολιάζει ότι στα ευρήματά του εντόπισε τροποποιήσεις στις απεικονίσεις του Ναού του Ολυμπίου Διός. Και η αιτία; «Είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς χρησιμοποιούνται τα ερείπια για πολιτικούς λόγους για την κατασκευή και τη συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας» σχολιάζει ο ίδιος στην ιστορία που δημοσιεύει το archdaily.com: «Ξεκίνησε με μια φωτογραφία του 1858 του Ναού του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα. Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν μία περίεργη προεξοχή πάνω από έναν στύλο. Φαινόταν πραγματικά περίεργο και δεν ταίριαζε αρχιτεκτονικά με το υπόλοιπο κτίριο. Νόμιζα ότι βρήκα την απάντηση σε ένα ακριβές αντίγραφο της φωτογραφίας, αλλά με την προεξοχή να λείπει. Ολοι οι άνθρωποι βρίσκονταν στις ίδιες θέσεις, αλλά δεν υπήρχε κανένα περίεργο κομμάτι. Ετσι σκέφτηκα ότι βρήκα την απάντησή μου: κάποιος είχε επεξεργαστεί την αρχική φωτογραφία, προσθέτοντας ένα περίεργο ερείπιο στην κορυφή για να φαίνεται ψηλότερη και πιο επική». Ωστόσο η αρχική του σκέψη άλλαξε κατεύθυνση όταν ανέτρεξε σε έναν πίνακα του 1833 ζωγραφισμένο από τον Γιόχαν Μίκαελ Βίτμερ και σε μία φωτογραφία του 1862 του C.G. Fontaine με τον ναό φωτογραφημένο από άλλη γωνία. «Ηταν προφανές ότι η προεξοχή είχε αφαιρεθεί από την άλλη φωτογραφία. Δεν είχε προστεθεί όπως νόμιζα. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι χριστιανοί ασκητές γνωστοί ως στυλίτες ήταν η εξήγηση. Οι στυλίτες πίστευαν ότι η ζωή πάνω σε ψηλούς πυλώνες τούς έφερνε πιο κοντά στον Θεό και τους προκαλούσε ταυτόχρονα ιερή σωματική θανάτωση, εξιλεώνοντας τις αμαρτίες τους».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ