«Είμαι απαισιόδοξος, γι’ αυτό και λίγο πιο ευτυχισμένος»

«…Σημαδεύουμε την περιοχή μας σαν αυτοκρατορικός σκύλος, από τη λήξη του τελευταίου μεγάλου πολέμου. Από την 11η Σεπτεμβρίου, δεν χρειάζεται να το κάνουμε διακριτικά. Μπορούμε να βομβαρδίζουμε, να ακρωτηριάζουμε, να βασανίζουμε όσο τραβάει η όρεξή μας, γιατί μόνο οι τρομοκράτες είναι πρόθυμοι να μας εναντιωθούν και η άποψή τους δεν έχει καμία σημασία. Ξέρεις ποιο είναι το αληθινό πρόβλημα;… Το πρόβλημα είναι άνθρωποι σαν εμένα… Μια παγκόσμια υπερδύναμη έχει ανάγκη από άντρες με ατσάλινα κότσια. Εγω δεν είμαι αρκετά σκληρός. Εξακολουθώ να είμαι αναγκασμένος να δικαιολογώ τη διάδοση της δημοκρατίας. Οι νεότεροι τύποι όμως, είναι αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε αν θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά. Είναι σκληροί με έναν τρόπο που η δική μου γενιά δεν υπήρξε ποτέ»…