Στον «Ορέστη» του Ευριπίδη, μετά την καταδίκη από τους Αργίτες του μητροκτόνου και της αδελφής του Ηλέκτρας σε θάνατο διά λιθοβολισμού, ο ήρωας αρπάζει την Ερμιόνη, κόρη του Μενέλαου, ο οποίος, στην προκειμένη περίπτωση, εκπροσωπεί την εξουσία, ταμπουρώνεται στα ανάκτορα και απειλεί τον πατέρα της ότι θα τη σφάξει και θα βάλει φωτιά στο παλάτι αν δεν πείσει τους συμπολίτες του να αλλάξουν την απόφασή τους. Γίνεται τότε μία στιχομυθία μεταξύ του Ορέστη που συμβολίζει την κόντρα στην εξουσία (δραματουργικά, θα μπορούσε κάποιος να τον περιγράψει και ως ένα είδος «πρωτοτρομοκράτη») και του Μενέλαου. Συγκρουσιακός μεν ο διάλογός τους αλλά ο Ευριπίδης χρησιμοποιεί το σχήμα λαβή – αντιλαβή, που εδώ σημαίνει ότι οι δύο άνδρες μιλούν στον ίδιο στίχο του κειμένου. Δηλαδή, ακόμη και διαφωνούντες βρίσκονται στον ίδιο «τόπο», τον «τόπο» του στίχου. Κατά μία έννοια, συνυπάρχουν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή