Γνωρίζουμε από την Ιστορία ότι οι ταραχές στη Βόρεια Ιρλανδία ξεκίνησαν το χρονικό διάστημα μεταξύ 12 και 17 Αυγούστου. Τα σποραδικά κρούσματα βίας που ακολούθησαν προέκυψαν από την εκστρατεία για τα πολιτικά δικαιώματα, η οποία απαιτούσε τον τερματισμό των διακρίσεων εις βάρος των ιρλανδών καθολικών. Ο Βρετανικός Στρατός παρενέβη για να αποκαταστήσει την τάξη και ξεκίνησε την κατασκευή τείχους για να διαχωριστούν οι δύο αντιπαρατιθέμενες πλευρές, οι ενωτικοί προτεστάντες από τους ανθενωτικούς καθολικούς. Κι ύστερα ήρθε ο IRA (Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός). Είχε ιδρυθεί το 1917 από εθελοντές στρατιώτες που αρνήθηκαν να ενταχθούν στον Βρετανικό Στρατό κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά τη δεκαετία του 1970 στρατολόγησε πολλά μέλη οργανώνοντας βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες σε όλη τη Βρετανία. Στόχος του ήταν η ένωση της Βόρειας Ιρλανδίας με την Ιρλανδία. Ακολούθησε ένας χαμηλής έντασης εμφύλιος πόλεμος, γιατί ο IRA απολάμβανε ευρύτατη υποστήριξη μεταξύ των καθολικών. Στις συγκρούσεις της εποχής δολοφονήθηκαν πάνω από 3.000 άτομα και τραυματίστηκαν σχεδόν 50.000.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή