«Οχι, φτάνουν αυτά τα χρόνια. Αυτή η συναυλία μου στο Ηρώδειο, η γιορτινή, μπορεί να είναι και η τελευταία. Τι να γιορτάσω μετά; Τα 60 μου χρόνια στο τραγούδι; Να είμαι 80 ετών και να τραγουδάω; Ε, όχι. Θέλω να φύγω με το κεφάλι ψηλά». Οποιος γνωρίζει καλά τον Μανώλη Μητσιά σίγουρα δεν θα τον ξενίσει αυτή η απάντηση στην ευχή «να τα εκατοστίσετε». Ο τίτλος της συναυλίας του στο Ηρώδειο τη Δευτέρα «50 χρόνια χρυσάφι» αποδεικνύεται ιδανικός αφού συμπεριλαμβάνει μια πορεία πολύτιμη με ρεπερτόριο, ερμηνείες και εμφανίσεις ιστορικές. Τον φοβίζει μήπως έρθει η στιγμή να μην μπορεί να ανταποκριθεί ερμηνευτικά; «Βέβαια με φοβίζει. Ο κόσμος με έχει στην καρδιά του και στο μυαλό μου με κάποια εικόνα. Γιατί να στενοχωρηθεί ακούγοντάς με σε άσχημη κατάσταση. Απαιτείται μυαλό, γνώση, για να συνειδητοποιήσεις ότι τα πράγματα τελειώνουν κάποτε. Δεν είμαστε από ατσάλι. Ο αδυσώπητος χρόνος όλα τα καταλύει. Δεν θέλω ποτέ να πουν “αχ τον καημένο πώς έγινε”, όπως έχουν πει για άλλους συναδέλφους και πραγματικά στενοχωριέμαι».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ