Η συζήτηση για την επέκταση του μέτρου του υποχρεωτικού εμβολιασμού και σε άλλες – πλην των υγειονομικών και των εργαζομένων σε δομές πρόνοιας – επαγγελματικές κατηγορίες έχει ήδη αρχίσει. Τα κυβερνητικά στελέχη που τον παρουσιάζουν ως όπλο κατά της πανδημίας αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Οι δε επιστήμονες εισηγούνται και δημόσια την εφαρμογή του στον Στρατό και την Αστυνομία καθώς και για ορισμένους κλάδους του ιδιωτικού τομέα.

Τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμένων ειδικά σε τομείς όπως οι Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας οφείλουν να προβληματίσουν την πολιτεία. Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τίποτα δεν έχει αποφασιστεί ακόμη, ωστόσο σε άλλες χώρες η απόφαση να εμβολιάζονται υποχρεωτικά όσοι υπηρετούν στον Στρατό έχει ήδη ανακοινωθεί – πιο πρόσφατο παράδειγμα οι ΗΠΑ.

Προφανώς η επέκταση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Παρ’ όλα αυτά, πρόκειται για την ενδεδειγμένη λύση προκειμένου το κράτος να προστατεύσει τόσο την υγεία των στρατεύσιμων – που διαβιούν σε συνθήκες συνωστισμού και για τους οποίους είναι υπεύθυνο – όσο και την ίδια του την υπόσταση. Αν ο μη γένοιτο μπει σε καραντίνα μια στρατιωτική βάση, ένα πλοίο ή μια αεροπορική βάση, ενδέχεται να προκύψουν κενά στην εθνική ασφάλεια.

Το παράδειγμα, εξάλλου, της ανταπόκρισης των εργαζομένων στις δημόσιες και ιδιωτικές δομές προστασίας υπερηλίκων και ατόμων με αναπηρία δείχνει ότι το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού αποδίδει. Αρκεί να βρεθεί το κατάλληλο αντικίνητρο για τους ανεμβολίαστους, φυσικά.