Δεν θα αναφερθώ σήμερα στη μεγάλη μου απογοήτευση για τις πολυσυζητημένες αδεξιότητες συντονισμού των πυροσβεστικών δυνάμεων και τις μεγάλες καταστροφές από τις πρόσφατες πυρκαγιές. Το ότι σώθηκαν ζωές είναι μια στοιχειώδης υποχρέωση της πολιτείας, ανησυχώ όμως για τη ζωή και το μέλλον όλων αυτών των απλών ανθρώπων που βίωσαν την καταστροφή ενός παρθένου δασικού πλούτου, μιας οικιακής οικονομίας και ενός γεωργικο-κτηνοτροφικού πολιτισμού, πηγή ζωής μικροτουριστικών εγκαταστάσεων, ειδικά στη Βόρεια Εύβοια. Μια χαρισματική περιοχή όπου επί μία δεκαετία περιπλανήθηκα και κατέγραψα μοναδικές αρχετυπικές κατασκευές, καλύβες και μαντριά, σπάνια δείγματα μιας ιδιάζουσας ανώνυμης αρχιτεκτονικής, με αναφορές στους προϊστορικούς χρόνους, που σήμερα θρηνώ την απώλειά τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή