Ιστορία και θέατρο

Το αρχαιότερο θεατρικό κείμενο στην Ιστορία που έχει ως θέμα του την Ιστορία είναι, βεβαίως, οι «Πέρσαι» του Αισχύλου. Εξάλλου οι ιστορικοί της εποχής εκείνης μας πληροφορούν πως το αριστούργημα του Αισχύλου δεν είναι το πρώτο ποιητικό έργο τού θεάτρου με ιστορικό θέμα. Εχει προηγηθεί η «Μιλήτου Αλωσις» του Φρυνίχου που αναφέρεται στις τύψεις των Αθηναίων που εγκατέλειψαν, αποσύροντας τον στόλο τους, τη μεγάλη ελληνική αποικία στη Μικρά Ασία Μίλητο, με αποτέλεσμα να παραδοθεί στη μακραίωνη κυριαρχία των Περσών. Εκτοτε το παγκόσμιο θέατρο κατέφυγε συχνά, και πολλές φορές επίμονα, στη σκηνική αξιοποίηση ιστορικών γεγονότων. Εξάλλου στην ιστορία του θεάτρου, κι όταν ακόμα δεν χρησιμοποιείται ως κυρίαρχο θέμα στη σκηνή, κι όταν ακόμα ανατέμνει οικογενειακά πάθη, οικεία αμαρτήματα και προσωπικά ερωτήματα των ηρώων, το έδαφος πάνω στο οποίο διαδραματίζονται τα δρώμενα έχει πάντα ένα πεδίο αναφοράς ιστορικό. Θες – δεν θες, η «Εντα Γκάμπλερ» του Ιψεν ή το «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς ή η «Αυλή των θαυμάτων» του Καμπανέλλη εγγράφονταν στα μητρώα της εποχής τους και εξηγούνται ή λύνονται με τα επικρατούντα ηθικά, νομικά, αισθητικά, οικονομικά ιδεολογήματά της.