Το δικό μου Αφγανιστάν

Τουρκμενιστάν – Αφγανιστάν με πρώτο σταθμό τη Μόσχα. Καλοκαίρι εννοείται. Ακόμα ακούω τη φωνή του κι ας πέρασαν τόσα χρόνια. Χειμώνας 1993, καθισμένοι στο φιλόξενο σπίτι του αείμνηστου ακαδημαϊκού Μιχάλη Σακελλαρίου, μια συντροφιά αρχαιολόγων ακούμε τον Βίκτωρα Σαρηγιαννίδη, έλληνα ομογενή, Πόντιο, γεννημένο στην ΕΣΣΔ, να μας αφηγείται με τη δυνατή φωνή του την πορεία του στην Κεντρική Ασία στ’ αχνάρια του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μιλάει με ενθουσιασμό μικρού παιδιού. Περιγράφει τα ευρήματά του κουνώντας με πάθος τα στιβαρά, ροζιασμένα χέρια του. Τα λευκά μαλλιά του στεφανώνουν το σκούρο, σίγουρα από τον ανελέητο ήλιο της στέπας, πρόσωπό του.