Ενας Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφεύς, μια Γιαπωνέζα και ένας αιφνίδιος έρως.

Η έλξις του χρώματος, τόσο διαφορετικού από το χρώμα της λευκής φυλής, έπαιξε ασφαλώς σοβαρώτατο ρόλο στο γεγονός ότι ο αριθμός των γάμων Αμερικανών στρατιωτών με Γιαπωνέζες είναι τόσο μεγάλος.

Αυτό το χρώμα, που θυμίζει πορτοκάλι ώριμο, ένα χρώμα ζωντανό και ζεστό και κάθε άλλο παρά νεκρό, εστάθηκε η μεγαλύτερη δύναμις έλξεως για τους νεαρούς Αμερικανούς που έφερε στην Ιαπωνία ο πόλεμος.

Ολοι οι λευκοί το παθαίνουν αυτό. Το κίτρινο ή υποκίτρινο χρώμα, ακριβώς επειδή στη δύσι είναι το χρώμα του θανάτου ή της αρρώστειας, δημιουργεί σε όλους μια προκατάληψι, μια ψυχρότητα.

Ο λευκός όμως που το βλέπει στα πρόσωπα των κοριτσιών της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου, ανάμικτο με κόκκινο, ένα χρώμα ζεστό και γυαλιστερό, ένα χρώμα πιο ζωηρό από το χρώμα της λευκής φυλής, αισθάνεται αμέσως την έλξη του.