Λανσάρισμα

Το στοιχείο της έκπληξης έλειπε από την ανακοίνωση. Οι κεντροαριστεροί διαδρομιστές ήξεραν – και φυσικά συζητούσαν κι εκτός διαδρόμων της Χαριλάου Τρικούπη – την πρόθεση του Χάρη Καστανίδη να διεκδικήσει ένα κάδρο δίπλα σε εκείνα με τις φωτογραφίες των πρώην αρχηγών του ΠΑΣΟΚ που κοσμούν τον τοίχο της αίθουσας συνεδριάσεων στο ισόγειο της κιναλίτικης έδρας. Ωστόσο, η δημόσια κατάθεση της υποψηφιότητάς του αναπλήρωσε αυτό το κενό εντυπωσιασμού με μπόλικες αράδες πασοκικού λυρισμού. Με την αιτιολόγηση, δηλαδή, της απόφασής του ως περίπου μοιραίας, μια και «στη μεγάλη αυτή παράταξη των ιδεών του δημοκρατικού σοσιαλισμού, που άλλαξε τη μοίρα της χώρας και των πολιτών της, δεν ταιριάζει η κατήφεια ενός ισχνού παρόντος. Δεν της ταιριάζει να ζει ανάμεσα στην ανάμνηση ενός λαμπρού παρελθόντος και στη σημερινή μελαγχολία των χαμηλών προσδοκιών». Ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, ο οποίος εκλέχθηκε για πρώτη φορά μόλις συμπλήρωσε το όριο των 25 ετών που ορίζει το Σύνταγμα για να ασκήσει κάποιος το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, αυτολανσάρεται σαν ιδανική επιλογή για όποιον επιθυμεί να ξαναζήσει τα περασμένα μεγαλεία του Κινήματος.